Azimle yürüdüler Hak yolda ecdadımız
Allah rızası olsun, bizimde muradımız
Barışla, iyilikle anılırken adımız
Ne zaman düşürüldük acınacak hallere
Kapılıp sürüklendik gelimsiz hayallere

Tatlı bir tebessüme paha biçilmez iken
Paradan geçilirken, dosttan geçilmez iken
Komşunun karnı açken yenip içilmez iken
Fakirlerin hakkını çalıp yiyenler oldu
Vatan hainlerine kardeş diyenler oldu

Büyükler sayılırdı, gülümserdi gözleri
Namazla ve niyazla nurlanmıştı yüzleri
Umut dolu gençlere örnek idi sözleri
Şimdiyse alimleri küçümseyen gözler var
Kimliğimiz kaybolmuş, nerde edep, hani ar?

Karşılıklı hoş dua, sözün başı selamdı
İlim meclislerinde dökülen bal kelamdı
Ev içi sohbetlerde saygı, sevgi tamamdı
Şimdi gıybetin zehri, sarmış bütün dilleri
Sanal alemde bile yıkarız gönülleri

Başkasının hakkını alamaz idi eller
Yalan yanlış konuşmaz, terbiyeliydi diller
Gönüllerde açardı,renk renk laleler güller
Nefis şaha kalkınca geri geldi dikenler
Ne yazık bizler olduk zakkumları ekenler

Sevenler kalpten sever, ayrılmazdı bir ömür
Ayrılık kapısına aşktan düşerdi mühür
Sevdiğine kölelik, seveni eylerdi hür
Zamanenin gençleri teknoloji kurbanı
Sevenler sevdiğine nasıl adasın canı?

Taşırız üstümüzde koca benlik dağını
Şeytan nefis gizlice attı kalbe ağını
Yaşıyoruz malesef, kan, gözyaşı çağını
Rehberimiz var iken, izinden çıkıp, şaştık
Ahlaki yozlaşmada sınırı çoktan aştık

Hepimizde suçluyuz, suçlu zaman demeyin
Özümüzde sevgi var, silip aman demeyin
Öldüren mikroplara derde derman demeyin
Televizyon başına, topladı hepimizi
Toplumun yapısını bozuyor her bir dizi.

Emine Yılmaz Dereci