1
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
769
Okunma
sen uyurken
tuhaf tuhaf rüyalar gördüm
cam kırıkları dökülmüştü sanki her yere
adım atılacak gibi değildi
ve sokağa taşıyordu bu görünüm
-iyi kötü bir sokağımız vardı oysa bizim
-iyi kötü birkaç adım atacağımız/
tabanları kan içindeydi bir kentin
ve dizleri yara bere
sen uzaktın
çok uzak
belki de yakın
belki de yapyakın
Tanrım; bu şüpheyle yaşamak boğuyor beni ağır ağır
sen uyurken
sürrealist bir ressamın tablosu gibi kaldı sanki her şey
Cevap Yaz