Seherde güller açar da ötmez mi bülbüller
Aşk için yola çıkan gülmez mi güler gönüller
Gönüldür bu ne han ister nede saray ey erenler
Aşk yolunda yolcu olmak ister ey aşkı bilenler
Dertli gönüllerde aşkla buluşmak ister
Aşkın derde derman nurunu göstermek diler
Hak yolunda yüce Rahmana aşkla kul yürümek ister
Kimsesizler kimsesi gönülde siler kimsesizliği
Aşk ile yürüyen de aşkı veren Rahman için siler benliğini
Aşk ile gönüllerin şimdi görün siz şenliğini
Aşk ile sevenlerde bilir aşkın nurdan güzelliğini
Aşk ile yürüyenler demezler yalnızım dertliyim ağlarım
Aşk ile ben der yüce Rahmana çağlarım
Benlik ile gönlümde yıktım cümle dağlarım
Hak yolunda yüce Rahmana aşkla kul yürümek ister
Yüce Rahmanda kuluna gönlüne verdiğini der göster
Çile yolunda sabırla yol alır
Sanmayın çile dert ile sabırla kul yolda kalır
Cümle insanların derdini versen yok demez alır
Hak yolcusunun aşkı bakılınca gözünden tanınır
Sanmayın aşk ile Yüce Rahmana yürüyen yanılır
Hak yolunda yüce Rahmana aşkla kul yürümek ister
Hakkı cenneti sen ara gönlünde ara
Hak yolda yürüdükçe düşmezsin hiç dara
Hak yolda Mevla’m dertlerinle seni sara
Nefis şeytan dünya yüzümüze sürmesin kara
Dönersek hak yolda halimizi kim sora
Nefis şeytan verir elimize ateşten kor sokar dara
Çıkarsa feryadın naranı söyle kim duya
Hak yolda hakka aşkla yürümek lazım gelir kula
Kul Mehmet’im önem vermeyelim dünyalık bir çula
Hak yoldan ayrılırsak acep halimiz ne ola
Dünya ve ahirette Hepimiz Yüce Rahman ile ola
Hak yolunda yüce Rahmana aşkla kul yürümek ister
Mehmet Aluç-Kul Mehmet-