İçime her geçen gün
Kanser gibi yayılıyor hasretin.
Dışardan görenler ;
Ne kadar da sessiz bir kız diyorlar.
Kimseler duymuyor sessiz çığlıklarımı.
Fırsatını vermiyorum kimseye,
Nasıl zalim olduğunu bilip
Hakir görmesinler diye.


Dün üm bugün ümün,
Bugün üm ise yarınlarıma düşman.
Sana kapılıp giden bu gönlüm
Inan bana bin pişman.

Bak sana kısaca yokluğunu anlatayım.
Sensizlik ney mi;

Senle geçilen sokaklardan
Ayaklarını sürgün etmek.
Aynı parfümü sıkan her erkeğe
Sen diye sarılmak istemek.


Beraber ıslandığın yağmura
Küsüp,
Altında ısındığın güneşe
Diş bilemek...
El ele tutuşan aşıklara
Haset etmek.
Hüzünlü şarkılarla akraba olup,
Kırık bardaklardan, sek içilen
Rakılara hızla geçiş yapıp
Efkarın dibinde her gece geçirmek.


Şimdi yine sessiz gecemde
Kimselerin duyamadığı o eşsiz
Çığlıklarımla haykırıyorum!

Seni seviyorum lan!
Seni sevmeyi,
Özlemeyi,
Aşkından gebermeyi seviyorum..


Yokluğun bile güzel be yar!
Bak nasılda dumanlı başım.
Seni hissederken ,gözlerin sanıp
Tavana dikilen gözlerimi
Gözlerinin karasında görmen dileğiyle...