Hiç bir şey söylememek lazım bazen .
Dilim dilim olsa da nefesin ,
Derin derin çekmek gerekir
Ta ki yüreğine dokunana kadar ...

Aşkın dili var mı ?
Sesi var mı ?
Kokusu var mı ?
Ete kemiğe bürüneni oldu mu ?
Neden yeryüzünde iki cinsten tüm canlılar ?

Eğer hiç biri yoksa ,
Nedir bu arayış ,
Neden herkes bekler ,
Geçtim dokunmayı ,
Göz göze gelmek yeter der ?

Biliyor musun ?
Ben, Yusuf’un Züleyha’sı ,
İbrahim’in Zeliha’sı ,
Hatta Adem’in Havva’sı da olamam belki...

Gel gör ki sen adam...
Ahh sen...
Varsın sorsun yüzyıllardır her beden ,
sorgulasın varlığını her fani...

Züleyha’nın Yusuf’a vurulduğu gibi ,
Zeliha’nın İbrahim’e yandığı gibi,
Hatta...
Havva’nın Adem için cennetten vazgeçtiği gibi ,

Benim için Şemsin bile aradığı aşksın ...
Narı cihanda yanmak istediğim tek cansın...

Gel gör ki ... Ah adam ahh...