Hasretin derinliğinde yaşıyorum
Tutuklanmış düşler içinde sevdam
Matemin en dip hücresine kadar
Solup sokuşturdum umutları
Yudum yudum çekerim hasretini içime!

Hasretin diyorum hasretin cin uslandırır!
Kanımda zehir, gönlümde nehir
Bulatlar ağlıyor
Irmaklar akıyor
Gül hicabını gizliyor
Yapraklar sararıp soluyor
Hazan ekiyor, toprağın aşkı
Ağaçların gövdesi şaşmış
Hasretin düşer evrenin nevri döner

Ey! Sevdasında yenik düştüğüm
Ey! Devasında yanıp üşüdüğüm
Ey! Destasında yatıp üşüştüğüm
Hasretin güneşi, resmeder hüzün

Aşk! derinliğinde yüzüyor hasretin
Aşk! İninde perili ve cinlidir kasvetin
Aşk! İçinde iffetli ve arsızdır külfetin
Hasretin cezbederek venüsü derer

Hasretin nasıl tufan eder beni bilsen
Ve nasıl bir hangemedir boşluğun
Nereye akıp gitiğimi sorsan
Kelimeler düğümlenir
Yüreğim sancılanır
Bedenim tutuklanır
Ellerin kirpiklerime dolanır
Gözlerim yüreğinle boyanır

Hasretin cehennem ateşini deler
Hasretin denizler aşıp, cenneti yakar
Varsan yanıma varsan da görsen
Nasıl bir çıkmaz içinde kalmış,
Senli düşlerle solunan dünya!
Sensizliğin ertesi, fen yanar, bilim şaşar!
Umutları kasıp kavurur Hasretin!