Nasıl bir hülyaya kapılmak’sa Anlaşılmaz bin der ile muzdarip Her sabah bir kuş konar pencereme Kuş dilinden konuşur garip, garip,
Ne yazık ki ben kuş dili bilmem.

Duvarımda asılı bu resmin Kime ait olduğunu sakın sormayın Uysal bir rüzgarın esintisiydi,
Sanki özlenen bir mutluluk sesiydi İşte öylece tatlı tatlı esti, geçip gitti.

Yol üstündedir evim ve de pencerem Önümden geçip giden her insan benim. Keşke bende onların olsam
Hepsinin ayrıdır düşüncesi alanı
Hepsinde hızlı yaşam izi, yüksünmezler kalanı. .
Sormam nesin, neyin nesisin diye; Olur ki, konuşmak istemez Olur ki, derdi vardır söylemez Yorulmasın diye, ben de üstelemem
Dahası benim de içimden gelmez.

Eski ekmekçimiz Necati yi anımsarım ; Onun ekmek arabasını bir at çeker Evet ya, eskiden böyle satılırdı ekmekler. Necati verirdi ekmekleri üçer, beşer Ondan başkası ekmeklere el sürmedi.

Lütfen çekinmeyin!. doğrusunu söyleyin Asla kırılmam, böylemi yazılır şiir?... Böyle şiirleri kim okur, hangi şair beğenir? Hissediyorum; eleştirenler var, sag olsunlar !... Hiç de haksız sayılmazlar,
Çünkü gerçeği eksik yazanlarımız var.

KEMAL POLAT 15. 04 .2016