Nasıl gidiyor hayat güllerin şahı,
Nereye gideceksen yol senin.
Cebide olmuyormuş bak kefenin,
Hiç kimsenin yerde kalmazmış ahı.
Birkere yolunu kaybedersen,
daha da bulamazsın.
Doğu, batı, güney, kuzey aynıdır.
Seven sevdiğini az biraz tanır,
Sevilmediğini anladığın bir kalpte,
bağlasalar duramazsın.
Ayrılmayı sadece bir laftan ibaret sandın,
Yanarsın gece-gündüz dumanın tütmez,
Gerçek seven sevdiğini asla terketmez,
Bilmem sen kimlere inanıp, kimlere kandın.
Hatalar olacak elbet sevgide,
Suçlu ne sen, ne kaderdir.
Doğru hayatta tek gerçektir,
Biz onu anlayamadık belki de.
Aklım bende olsa da, gönlüm senindir,
Aşk geldiyse başa mantık aranmaz,
Hiç kimse sana ben gibi yanmaz,
Yanıp yanıp sönmek benim tek kaderimdir.
Duyamazsın oralardan seni çağırsam,
Ya senin işin çoktur
ya da zamanın yoktur,
Bir faydası olmaz avaz avaz bağırsam.
Birgün geri dönersen, çok iyi düşün,
Beni kolayca bulursun,
Ben bıraktığın yerde,
yıktığın harabeyim.
Ben adam değilmişim ya,
Ona da saygı duyarım,
Çünkü o da senin görüşün.
Sen anlamadın ama ben sana
ekmek gibi, su gibi muhtaçtım.
Belki de bildiğin içindir,
Kafanda türlü senaryolar kurdun,
yetmedi bir de yerden yere vurdun,
Ama sen inan ki derdime tek ilaçtın.
Anama sövdün cevap vermedim,
Niye sövdün diye sormuyorum,
Sormaya gerek duymuyorum,
Kapasiten yetmese de, ben seni çok sevdim...
Herkesin dediğini yapan elindekinden de olur,
Ben bunu sana defalarca anlattım,
Ama sen kendince çok inattın,
Unutma seven insan, güven varsa huzur bulur...

BU SADECE BİR DENEMEDİR...