Ey gönül hanemdeki aşk-ı yar
gökyüzünden yağan kar gelinciği
demir parmaklıklar yetmiyor bana
dışarda sen varsın hayat var
bulutlardan süzülüp geliyorsun
bana rüzgar sen her şey sensin
inan tutsaklığım şu an bitti
çünkü sen misafirimsin
tane tane hücrelerime düşüyorsun
ben seni yüreğimle kucaklıyorum
ama yetmiyor ki bana böylesi
bir havalanmaya çıksam
çılgınlar gibi sarılsam sana
ve sen bugün benim olsan
evet her an benimsin
ama bugün tutsaklığım degil
özgürlüğüm olsan hani
bilirim aşk içinde böylesini
özgürlükte bir tutsaklıkta bir
ama sevdiğim dışarda kar var
sen varsın hayat var
ve ben seni her daim her an
yüreğimle kucaklamak istiyorum
tüm benliğimle sarılsam sana
inan zindanlar tanık olur sevdiğim
tutsak olmayan bir yüreğin
hür olan aşkına ve sevdasına
Ben hep içerdeyim sevgili
Dışarda hayat var sen varsın
Ve sen hücrelerimi aşkla kucaklıyorsun
Sen gökyüzünden yağan kar gelinciği
Rüzgarın asiliğiyle hayat bulduğumsun
Ve tüm benliğim aşkla sen oluyor