0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
861
Okunma
Bir hülyaki,
Seyyah nağme çalar dudaklarıma
Ağzıma tıka basa mürekkep doldurup
Bir rüyaki,
Cellat kılıç çeker boynuma
Gece gündüz kaçtığım fermanı okuyup
Kaçamam bu sürgünden kanadı kırık
Tüm haritası ve izleri kayıp
Durup baksam geriye doğru sayıp
Bana yolları hep meçhul’dür.. Gidişin
Aşağıya indikçe zorlaşırmı yokuşlar
Neden kayboluyor çıktıkça boşluklar
Tek Sır umut ve heybe dolusu unutlar
Meçhule gidene bilet sorarlar mı hiç...
5.0
100% (2)