13
Yorum
42
Beğeni
0,0
Puan
1368
Okunma
beni büyüttün mü bilmem kalbinde
bir çocuk
bir genç kız
bir sevgili
bir anne derken
genişledi mi yerim
bir dünya dolusu insan
oldum mu?
ben büyüttüm hep seni
dolandı sarmaşık çiçeğin balkonuma
yıldız oldu göğüme, geceme ay
hem yürüdüğüm yol
hem kâğıt kalem kitap
çizdim resmini
büyüdükçe kalbim
her insan oldun
acısını, sevincini duyduğum
ömrüme yazıldın sevgili
sevdanın çiçeği boyumu aştı
ulaşamazdım oysa
asi cüceydim
gözlerinden öte yol bulamayan
bir kaç adım atınca sendeleyen
gücümü kattın gücüme
ben büyüdü
biz oldu
rüyada gezer gibi ayağım bulutlarda
günümde sezildin sevgili
seni görünce geldi bahar
kardan başını çıkardı kardelen
öğretti büyümeyi
açmayı
sevmeyi
her damla gözyaşım işlendi inci oldu
eski sahibi öldü
yeni bir insan bakar
senli pencerelerden..
07. 04. 2016 / Nazik Gülünay
Şiirin sahibi
Cevap Yaz