Kırklar meydanında kaldım bu gece
Safalar getirdin ey can dediler
Aşkla selam verdim daldım bu gece
Bir tas aşımız var gel ban dediler.

Gönül Çalap’ının altın tahtıdır
Oraya taşıyan kendi bahtıdır
Ermeyen insanın en bedbahtıdır
Bizimle beraber dön yan dediler.

Olalım dertlere beraber dermen
Varlığın toplayıp gelse Süleyman
Değmeyiz olsa da hak ile yeksan
Al şu peymaneyi iç kan dediler.

Halimizi sır bil elbet gözün var
Dostuna diyecek dilin sözün var
Bâdeyle yutmuştun kalpte közün var
Gece yattığında hep an dediler.

On iki imamın aşkıyla hü! De
Bilesin Kerbelâ hep içimizde
Manaya dönüşsün elinde madde
Geldik gideceğiz üryan dediler.

Hiç kimseyi inancına göre ayırmam ama alevi de değilim. Önemli olan kalp kırmamaya çalışan insan olmak. Gece gördüğüm rüyayı yazmaya çalıştım. Kusurum olduysa canlar bağışlasın.



İçinde kini at, arın gel beri
Eğri odun olsa girmez içeri
Elin belin dilin, budur geçeri
Bu meydanda herkes, bir can dediler... ZARALIEREN

yanıp da tutuş ki için arınsın
gönül saf bir kuştur onla yarın’sın
sahip olmadıkça nefsin varı’sın
bu dergah bir cana bin can dediler...... azap

rüzgardan rüzgara göğüm süzülür
kalbim kovan döküm, döküm süzülür
ol yarim kördüğüm, ’düğüm’ çözülür
kardeştir o, yar mı?, ’hep’ zan dediler...... yok,sul


Geçtik hep birlikte yaslı mekandan
Diller Hu dedikçe ruh çıktı candan.
Usulca çekildi karanlık yandan
Güneş şu batına kalkan dediler..../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ....