Masamın başındayım gecenin bir yarısı
Bir şiir yazmalıyım ekranımın üstü boş
Tenha sessiz karanlık mutlaka dışarısı
Yanan ampul çok küçük onun için odam loş.
Gölgeler titreşiyor buz mavisi duvarda
Tahlil etmem gerekir yüzlerce resim var da.

En üstteki gölgede çırpınıyor kelebek
Çaresiz haykırıyor bir örümcek ağında
Güzelim kanatları artık zedelenecek
Yardım çığlığı susmuş kuruyan dudağında.
Hep böyle değil midir masumlar avlanacak
Hainler kurmuyor mu yola bombalı tuzak.

Sağ tarafta bir gölge bir öykü anlatıyor
Pembe hayaller ile evlenen bir gelin var
Şiddete maruz kalıp duvağını atıyor
Şahit olmuş her şeye etrafında dört duvar
Duvarın tanıklığı geçersiz duruşmada
Her zaman mağlup olmuş girdiği vuruşmada.

Sol yanımda bir gölge ağlıyor sızlanarak
Kanadı kırık bir kuş karın üstünde kalmış
Çırpınmak çare değil donacaktır muhakkak
Çabasından usanmış artık kendini salmış.
Sokakta yaşayanı anımsattı bu resim
Soğuk kış günlerinde kayboluyor kaç isim.

Bir gölge haykırıyor bu tarafa baksana
Burada bir şair var isyanını döküyor
Onca resim gösterdik düşmez mi yazmak sana
Haydi, durma yaz hemen, artık şafak söküyor.
Ay bulutlar yıldızlar gölgeler ilham verir
Onlar söyler yazarım böyle dökülür şiir.