bugün ne var içimde biliyormusun belki duvara yaslanıp ağlamak belkide ölü bedeninde kalmayı
beklemediğim anlarda yıkılan duvarların hesabını çekiyorum kendime
isyan ediyorum umarsızca için için yanıyorum
beklediklerim değilde her depremde yıkılan evlerden farkım kalmıyor
gecenin köründe güneşi avuçluyorum ellerim yanıyor
için için yokluğunla kavruluyorum bugün ne var içimde biliyormusun
sana olan özlemim gün günden artıyor arttıkçada defterimi karalıyorum
isimsiz olan gönlüme adı olmayan dünlerin imzasını atıyorum
bilinmezliklerin içinde değilde bugün içimde olanların içinde kaybolmayı istiyorum
bazen diyorum kendi kendime bazen
aklımca gökyüzünden yıldızları tek tek topluyorum
bazende karanlık bulutlarla sarıp sarmalıyorum gökkuşağı gibi kendimi
renglerimi çözemiyorum
alaca karanlıklarla kala kalıyorum bugün içimde ne var biliyormusun
sesinin içinde sesini özleyişlerim bir buhar gibi kayboluşlarının adı var
bugün elimde kalem kağıt durmadan karalayıp yırtıp attığım küçük kağıt parçaları
odamın dört bir tarafını kaplıyorlar belki küçük bir aşkın kaçışısı
belkide küçük bir sevginin ufak ufak yok oluşu var bugün içimde
hiç sana yazmadığım kadar yazıyorum aklımca bir öldürüyorum
bir diriltiyorum yokluğunla varlığının hiç farkı kalmıyor aslında
okuduğum bir romanda anlatılan yaşamlarının sonuna kadar içlerinde kalmış
ifadeleri anımsatan tebessümle hiç bitmeyen karşıdan karşıya yaşanmış
kırık cam kenarlarında kalan bir hatıra bir ifade gibi kalıyorsun bugün içimde
dönüşü olmayan yavaş yavaş izleri kaybolan bir insan var hafızamda
aklımdaki herşeyin silinmiş parça parça arada gelip gidiyorsun
hatırlamıyorum senden bana kalanları bugün içimde ne var biliyormusun
senden bana kalan silinmiş izlerin parçalanmış kağıt parçaları var
Attığın çığlıkları duyucak kadar hırçınlığın olsun.
Yada benli bensiz cümlelerinde hecelerin olsun.
yanlızğın mahkumu değil gönlünün mihrabı Olsun...
gönlümü azat edicek olmadı ruhum her duyduğu
sese ses oldu kalemim dilim sözlerim asırım oldu....
mahkumun gün sayması gibi bişey olsa gerek
abaküs değilim tek tek boncukları sayayım
yada hasret değilim yağan yağmur damlalarında kalayım...
içindeki isyanların hüzünlerini bastırmasın gül derken
gülümsemiyede unutma. yankılanan seslerden uzaklaşıp
kendini vedalarına saklama..
gecenin sisli gölgeleri dolanıyor etrafımda
söylesene
bilmiyorsunki içimin titrediğini
bilmiyorsunki gözlerimden süzülen yaşları
bilmiyorsunki önemi önemsizliği
bilmiyorsunki içimde acıyan durmadan kan damlayan yaralarımı
keşke bir aşk çemberine sıkışmış ağlıyor olsaydım
yada deli gibi aşık olduğumu bilip başımı taşlara vursaydım
yada hiç bilinmeyen yolculuklarda olsaydım
bu öyle bişeyki gün geçtikçe
içimi sarıp sarmalayan yılan oluyor
ne aşk acısına benziyor nede kaybettiklerimin sancısına
arkasından ağlamaya gitmek çok kolay
defalarca gitmeleri oynadım ben baş rolde
neden gidemen kapılar kapandı söylesene varmı bir tavsiyen
yok biliyorum olamazda olasılıklarında yok diceksin
nasılsın karmakarışığım karamsar değilim
bilmediğim hiç bilemeyeceğim
karanlıklarda yolculuk yapmakla meşgulum
elimde sigaram kulağımda isyankar çalan bir müzik
en güzelide benli bensizlik söylesene
varmı bunun dermanı çaresi
Söylesene savrulan rüzgarları tutabilirmisin ellerinle
yağan yağmur tanelerini avuçlarına toplayabilirmisin
üşüdüğümde sende benimle üşürmüsün
içinde sızlayan yarım kalmışlıkların yarına bakarmı
Söylesene...Bu gün ne var içinde ??? 01/04/2016 Hesnam AsiTürk