hangi umuda gidişte hüsran dönüşler çakıştı sende
izleri de kalmamış meçhûl merdivenlerinde
nefes aldılar,ali kıranlarla üryan düşenler aynı eyvanında
kaç hırsı saklarsın,toprak olan mızrak saplarında
nerede,haşmet-i atlas livas’lıların nerede


sekiz beygir çeker,tuğralı arabaların gümüşten tekerleri
amber kokulu,constantinople armağan hint dilberleri
sıçan yuvalarında gizli şimdi,sevdaya işaret mendilleri
çobanın hançerine sap belkide,zulmün bilek kemikleri
fukarada kan,sende altın akan,olukların nerede


yoksa sen miydin söyle;zühre yıldızlarını erken doğduran
vermeden bergüzarını yavukluya,kaytanı kışa boğduran
duvarlarında yapışık şimdi,açık gözün son izi
neden ezalarını biz çekeriz tarihin,sizin olur kültürü
nerede divan-ı defterlerin,emre lûtuf divitlerin nerede


çorbana çeşniydi çin-i baharatın,zevkine yemen-i kahven
lale-yi devirler yaşadın,uzaklarda çelikler dönerken
kaç cana bedel olurdu,o iki hükm-ü dudak oynarken
çığlıklar gömüde sende bilirim,duydum çoban aldatanlar söylerken
nerede zapta geçenlerle,kütüklere çizilmeyenlerin nerede


feth etmeden de sevilir bu alem,doğru çıktı mı şimdi Hayyam
biri kirli fıçıcı,biri pis şarapçı kuralsız, yaşarlarken kadısız
piramit ustaların verdi de şekil,bozkırda kalmadın mı yalınız
Yunus’un asası kaç sikkeydi o zaman,şimdi ederi anlayana sayısız
nerede çıkınlarda saklanmış,yakılmamış kınaların nerede


nice son fermanlara rüzğâr tınılarıyla gülen Anadolu’um
esâmesi var mı şimdi,hırsın makamın arzu-yu boyunduruğun
yıldızların gene doğar geceleri,kalem serserilerine verir ilhamın
çulsuz derler bize,kul olup gölgeye sığınan, çuldaki zavallılar
seni,kavram-ı mülkiyeti olmayan anlar,bir de topraksız mekânsızlar








eşkiya dünyaya hükümdar olmaz


kasım