ışıl ışıl bir lunapark
dönme dolap dönüyor karşımda
ışıklar vuruyor gülen yüzlere
şarkılar çınlıyor korku tünellerinde
dolap dönüyor
insancıklar öldüğünü bile anlamıyorlar
bir pusette parkın kapısında soluyor
ve yine
bir sürü dolap dönüyor bile bile..



yabancı bir ülkenin
yabancı çocukları
ölünce merak ediyorum yüzleri solmuyor mu?
ölüm her renge girse
payımıza düşen renk
çocuk gülüşlerine vurulan en pis pranga mı?




yok
hiç bir anlamı yok yaşamanın
bu kadar kolay pisi pisine ölümünde anlamı yok
elindeki dondurmasını düşürmüş
yere kapaklanmadan hemen önce
neden öldüğünü dahi anlamamış çocuk
gözleri açık sorguluyor belki de hayatı
ideolojilerin canı cehenneme
birileri ne düşünmüş kıt aklıyla
ve insanlıktan nasibini almamış canavarlar
yüzüklerin efendisinin buyruğunun uyguluyor
üretim devam ediyor
katliam her çocuğun gözündeki mumu söndürüyor.



dünyada dönen dolaplar durun artık
verin günahsız çocukları bana
karanlıklardan çıkarıp
güneşe götüreceğim onları
saçları pırıl pırıl parlayacak yine
güzel yüzlerinde mutluluk yuva kuracak
tecavüz nedir bilmeyecekler
hiç bir anne yüreğini düşürmeyecek yere.



acele edin çocuklar
kaçın
yada hiç gelmeyin artık dünyaya
dönme dolap yine başladı dönmeye peşinize.




Ayvazım DENİZ