ok değil....
Çok fazla değil......

Bir sabah,şirazesi kaymış şu düzene inat..
sesinin sarhoşluģuyla uyanmak...

Kaygısız,kedersiz ve k/arsız.....

Dokunduğumuz herşeyi maviye boyamak mesela...
çivisi oynamış dünyayı silkeleyip kendine getirmek.....

Ölüm değil,fukaralık değil...
İgne oyalı,kirletilmemiş bulutlar serebilmek tüm çocukların ayaklarına...
Ufacık bileklerine,
Umut üflenmiş balonlar baģlamak...
Ve her birini Deniz diye çağırmak ..

Fesleğen sinmiş sokaklarda,meydanlarda,
serseri ve şuursuzca dolaşmak...
Fasıllar dinlemek dost meclislerinde,
gözlerinin ahengiyle tutuşarak...

Her gece sana uyuyup,
her sabah yeni yıkanmış akpak gunlere gözlerimizi açmak .

Kısacası yaşamak
İ S T İ Y O R U M....
ki hala beni şair zannediyorlar...
oysa ben en güzel şiirleri sana dair hayaller kurarken,
sesinin tınısından dinliyorum...