1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
553
Okunma
su içerken vurdum içimden firar eden güvercinleri
kanatlarını gömmedim bir tek
göğünde uçmuşlardı seherlerde
kokuna kıyamadım
çok bekledik doğacak diye güneşi
oysa koynunda ayazları beslemiş
başka şehirlere gülümserken
asık suratlara çevirdi ikimizin sokaklarını
ah en çok bu kaldırım taşları şahitti
arka cebinde ayrılığı taşıyan
ve alnında ihaneti besleyen aşka
acıma
elini korkak tutma sevgili
sen de vur güvercinleri
onlar toprağın altında biz üstünde
ödeyelim bu günahın bedelini
özlemekten nefesimiz kesilsin
son nefese kadar
kk
son çöp kalana kadar
5.0
100% (2)
Cevap Yaz