Ağıt ektim dağlara, kimselerin yası yok
Döndüm yar kapısından elimin kınası yok
Bir ömür heba ettim gözgöze gelmek için
Daha beteri şimdi, kalbimin aynası yok
..

Döl tuttu şimdi zaman
Ağaran saçımızda
Güle gülümsemeyen
Gün, ağlar içimizde
..

Nasıl eylemeli, sevmeli seni
Bir ömür bitmeyen uyku gibisin
Sevmekten vaz geçip, dövmeli seni !
Sınır tanımayan sular gibisin
..

Şaşıp kaldım dedim, inanmamıştın
Onca dağı nasıl geldin aşarak
Kaç kez buz kesmişdin, kaç kez yanmıştın
Sonra bir dev olup, yalnızlaşarak
..

Ümitler gerçekleşmez
Umut eker duldalara
Kuş aklı bu, konup göçmez
Kusur bulur hep dallara
..

Her yürek sevecek bir gönül arar
Bu yüzden gezinir hep diyar diyar
Sevgi ne demekti, bilir misin sen
Neden kurban ister bütün tanrılar
..

Gök göğsüne takmış ayı
Caka satmakta seherde
Güneşten de alır payı
Toprak bitmeyen kederde
..

Dalga dalga yükselir Azan_ı Muhammedi
Melek melek inerken toprağa derin gökler
Mümin avuç açarak çağırmakta ümidi
Kanlı kundakların da göz oynatır bebekler
..

Bakmam pencerene, bakmam camına
Kör yatarım, şaşı kalkarım hemde
Bundan böyle çıkmam senin damına
Kaybolup giderim şöyle derinde
..

Gerçek başı kabak, yalın ayaktı
Kışta, kıyamette kalmış kapıda
Zulüm, merhametten daha kıyaktı
Ortadan çatlamış kinin küpü de
....

Bu sabah dünyanın damına çıktım
Kimi riyadaydı, kimi rüyada
Bir gözde eğilip, içime baktım
Ne işim var dedim ha bu dünyada




Hayrettin YAZICI