2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1338
Okunma
Neyine vuruldun bu uzaklığın
Ne açlığın bildim nede tokluğun
Uzanmış odamda uyur yokluğun
Eşyalara sinmiş hüzünde hüzün
Avucumda cansız çorak ve kuru
Oysa ortasında bir yürek duru
Toprak susadıkça özler yağmuru
Rüzgarda savrulan tozunda hüzün
Sona yaklaştıkça artmış ki harı
Avare meşk eder bir yaşlı arı
Görücüye çıkmış ayvada sarı
Kimsesiz yurdumun güzünde hüzün
Çok yaşlanmış gibi kenara çökmüş
İçinde ne varsa yüzüne dökmüş
O ceylan yavrusu boynunu bükmüş
Yoksul çocukların gözünde hüzün
Ayrılık ateşi içini yalar
Kehribar gözleri yanağın sular
Bir gelin diline bir türkü dolar
Usulca raks eder yüzünde hüzün
Ha bir çoban söyler ha bir ozan der
Fark etmez tınısı yüreğini yer
Sade türküleri dinle kulak ver
Anlarsın hayatın özünde hüzün
Z İ Y A A C A R
24.03.2016/KONYA
5.0
100% (3)
Cevap Yaz