Tut ellerimden beni, bırakma düşüyorum
Sen bana kuvvet oldun ben sensiz yürüyemem.
Tut ellerimden ısıt, sensiz çok üşüyorum
Ben meçhule düşerim peşimden sürüyemem.

Sana olan duygular gönülde yığın yığın
Beni karanlıklardan çekip aldı ışığın
Her gün seni anarken uzaklarda aşığın
Ben sana yandım durdum, ellere eriyemem.

Yaşadığımız aşklar şiirlerde sav oldu
Uzaklardaki gönül bakışlara tav oldu
Yüreğimdeki sevgin hasretinle lav oldu
Yapıştı yüreklere, kanar ki kürüyemem.

Nefesimin içinde her an bil ki nefesin
Uuzaklardan geliyor senin o tatlı sesin
İkimizin kalbi de çırpınıyor nerdesin
Aşkın ile şoktayım, el varıp arayamam.


Görünen şu dağların ardı yakındır yakın
Yürürsek yarenimle bize gıptayla bakın
Beni eyleyip naçar boynumu bükme sakın
Bırakırsan yüzüstü kendimi koruyamam

(Kırklareli – 24.10.2007)

Leyla İnan