16
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1579
Okunma
…yarın sen geliyorsun/ beni de alarak,
Ve eski bir “seni seviyorum’ uda…”
“hoşça kal!” diyerek, kapattığım telefonuda,
Sesi kısılmış dağ yankılarını da alarak…
—yarın aşkla geliyorsun; biraz hüzünle…
(yetim yüreğime sahip çıkmaya…)
Yarın diyorum/ ama hangisi bilmiyorum!
Ya benim yarınım seninkinden farklıysa?
Oysa sen, benim yarınım değil miydin ki-
“gel” dediğim, aşk kokan, huzur dolu yarınım…
…geldiğinde kapıyı çalma olur mu?
Duvarları başıma yıkta gel!
Yüreğime “ben” olmuş, seni bırakarak,
Ama ne olursa olsun, yarın gel olur mu?
Şimdi her yarında heyecandan ölüyormuşum gibi…
Emre onbey
Cevap Yaz