OSMAN
Nicedir dalında yeşeren güle,
Sevdalı bülbüller ötmüyor Osman.
Dağ gibi sırtını yaslayıp ele
Vatanı tüccarlar satmıyor Osman.

Kıymetler ezildi, erlik silindi,
Memleket aşkının suru delindi,
Sen söyle bu hale nasıl gelindi,
Hiç kimse kaşını çatmıyor Osman.

Vatanlaşmıyorsa canın ihanet,
Bayraklaşmıyorsa kanın ihanet,
Önün, ardın, öten, yanın ihanet,
Neden bu gafletin bitmiyor Osman.

Takıldı ihanet denilen ağa,
Milletin can verdi dönüştü dağa.
Binbir gözyaşıyla gömdün toprağa,
Tükendin, dizlerin tutmuyor Osman.

Allah verdi Allah kan, kemik, eti
Sen nerde kullandın bu bol serveti.
Unutma, şehadet denen şerbeti,
İmanı zayıflar tatmıyor Osman.

Bu iman, dünyalık zevki tatmıyor,
Bu iman, vatanı, dini satmıyor,
Dünyayı ahretten üstün tutmuyor,
Helale haramı katmıyor Osman.

Bombalar, kurşunlar teni deştikçe
Yıkılma gidenler bini aştıkça.
Bu naciz bedenler yere düştükçe,
İslamın güneşi batmıyor Osman.

Unutma ki canlar, varır uçmağa
Yaşamak köklere, ölmek yaprağa.
Kökler sarıldıkça kara toprağa,
Memleket ormanı yitmiyor Osman.

Bir cana kıyanı asmak gerekir,
Boğup nefesini kesmek gerekir,
Adalet mührünü basmak gerekir,
Zalimi kınamak yetmiyor Osman.

Ceketli beylere bu itirazım.
Zemheriye döndü temmuzum, yazım.
Çok konuştuk, artık icraat lazım,
Sözümüz beş kuruş etmiyor Osman.

Yüzlerce ceketli, onlarca kurum,
Çaresiz bekliyor işte bu durum.
Çok şey var aklımda yazamıyorum,
Ellerim kaleme gitmiyor Osman.

Seyit Osman AKYÜZ