Baktığım an karşımda bir meleği andırdı
Sımsıcak gülüşüyle yüreğimi yandırdı
Yalnızlıkla ördüğüm rüyamdan uyandırdı
Kapıldım rüzgarına savrulup duruyordum


Kalbim sınır dışında delice atıyordu
Hayalim derinlere daldıkça batıyordu
Her bakışı gönlüme ferahlık katıyordu
Güzelim gözlerinde huzuru arıyordum


Yüzü ay parçasıydı güneş gibi bir yanı
Acep kimin nesiydi bilinmez adı sanı
Aklımı baştan aldı huzur verdi her anı
Sever diye gönlüme teselli veriyordum


Elindeki kahveyi yudum yudum içerken
Konuşmayı düşündüm lakin daha çok erken
Tek başına oturmuş fırsat bu fırsat derken
Sevdiği var mı diye etrafı tarıyordum


Tanışmak için yoktu o an hiç bir nedenim
Heyecana kapıldım titriyordu bedenim
Olur muydu acaba hayat boyu kadınım
Daha bilip bilmeden hayaller kuruyordum


Habersizdi halimden pembe düşlere daldım
Gözlerinin içinde bir hayli de yol aldım
Kurudu dil damağım suspus olup da kaldım
Fırsat verir mi diye kendime soruyordum


Benim ki olmayacak duaya amin demek
Boşa çıkar belli ki etsem de onca emek
En iyisi kalbime fazla ödün vermemek
Gönlümü dizginleyip aşka gem vuruyordum


Vakit gelmişti artık masadan kalkıp gitti
Arkasına bakmadan gözden kaybolup yitti
Bu gece de umuda yolculuk faslı bitti
Yalnız geçen ömrümü kadere yoruyordum

Murat Gökçe Karsî
11.03.2016