0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
981
Okunma

Ay ışığı terk ederken ruhumu
Yalnızlığın kollarında sar beni
Karanlık sevmişken umudumu
Yıldızların hançer oldu gör beni
Merhametim oldu sinsi geceler
Yoldaşım oldu sensiz kör hücreler
Bensiz-sensiz yürüdü merdivenler
Adsız ayak dermanından sor beni
Her gölge bir dev oldu yokluğunda
Bin pareye bölündüm burukluğunda
Aklım uçtu sende soluklandığımda
Nefeslerin dumanında bul beni
Bal’ı boyadılar sarıya renk diye
Attılar bir yalnızlığa hayat denk diye
Kamber’de dünyadan sevk diye
Azrail pençesinden geçen yol beni