3
Yorum
19
Beğeni
4,9
Puan
1485
Okunma
Yağmur soluksuz hırpalarken bedenimi
Zeytin karası gözlerinin dibine düştüm.
Elmacık kemiklerinde yüzlerce serçe maviliğinden nasiplenmekte fütursuzca.
Duvardaki tik tak ,sensizliğe secde etmekte yine.
İki nefes arasında yelkovan yansıtır, şehr-i İstanbul’u
Gökyüzündeki martılar hüzne bürünürken
Boğaz omuz başlarımda.
Gözlerimden inen tuzlu suyum coğrafyanda mülteciliğin ayak izinde.
Tutsaklığım.
Sarhoşluğum.
Bile bile teslim olmak sana
Tüm zerrem ismailden pay biçmede kendisine.
Gel ve terketme
Aksın zaman iki dudağındaki dar-ı acunumdan.
Benliğim çokta yitirmiş hüviyetini İstiklâl caddesinde....
Nefesin doğuştur, ölümün tam ortası
Marmara asiliğini yitirıyor, usulca.
Özledim seni ey yâr......
gordion
5.0
93% (14)
3.0
7% (1)
Cevap Yaz
