Mucbur kaldım belki
Seni unutmaya

Ne kadar zordur biliyor musun
Çok severken unutmak

Kavuşmayacağını bile bile
Her an onun hayaliyle yaşamak
Mecbur kaldım belki de

ve

Mecbur kaldım seni unutmaya .
Biliyorum.
Bu günler son
Saf sevgimin son günleri

ve

Bundan sonra hayalin
Bile bana yasak
Unutmak zor çok severken
Bakma bana sevmiyorum deyişleri me.....

Bu kaç sayfadır senin için karaladığım
Sevgimi sana değilde
Şu yüreğim kadar kara kaleme
Saf sevgim kadar beyaz sayfa ya
anlattım...
Mecbur kaldım belki...

Unutamadım O ’’seviyorum’’
deyişini
Mecbur kaldım belki de
unutmamaya

Hapis oldum sevgine
ver cezamı
Sevdanla dokunan iple as beni
Sana olan sevgimle büyüttüğüm
Ağacın dalın da olsun son nefesim

SEVDİM.....SEVİLDİM
(onu) (beni)
SEVİYORUM ......SEVİYOR

AMA
her şey bu kadarla bitmiyormuş
ikimiz de çıkmazlar’dayız
VE
İKİMİZDE MECBURUZ
VE MECBUR KALDIK
BELKİDE