Ey âşık! O vefasızın gözünde,
Pul kadar değerin yok anla işte.
Sen yanarken aşk nârının közünde,
Kül kadar değerin yok anla işte.
...
Kâğıttan bir mendil gibi yırtılan
Sevgindi bir kenâra fırlatılan.
Pazarlarda üç kuruşa satılan,
Çul kadar değerin yok anla işte.
...
Güvendigin o dağlara yağdı kar,
Şu sevdadân ne zaman ettin ki kâr?
Allah’ın nazarında ki günahkâr,
Kul kadar değerin yok anla işte.
...
Sendin hep hasretle yollara bakan,
Sendin hep iki gözünden yaş akan.
Bülbül vazgeçmedi batsada diken,
Gül kadar değerin yok anla işte.
...
Güneş olup doğmasada yazına,
Razıydın kışın bağlayan buzuna.
Râm oldun ayaklarının tozuna,
Yol kadar değerin yok anla işte.
...
Mecnunun Leylası için düştüğü,
Serâbını görür görmez coştuğu,
Bir ucundan bir ucuna koştuğu,
Çöl kadar değerin yok anla işte.
...
Arıların petek petek ördüğü,
Çiçeklere baka baka gördüğü,
Doktorların şifa diye verdiği,
Bal kadar değerin yok anla işte.
...
Mecnun sanırdı seni her tanıyan,
Onu sevmekle geçti her saniyen,
Hem bülbül öten,hem baykuş tüneyen,
Dal kadar değerin yok anla işte.
...
Dayanmazken hasrete sabır taşı,
Hadi şimdi onu sırtında taşı.
Çağlayıp coşsada gözünün yaşı,
Sel kadar değerin yok anla işte.
...
Damatlarca içli içli bakılan,
Uğruna yüz görümlüğü takılan,
Duvakların üstüne bırakılan,
Tül kadar değerin yok anla işte.
...
Tarifsiz bir acıydı o anda ki,
Bir vedâ sesiydi telefonda ki.
O yârin saçının zülüfünde ki,
Tel kadar değerin yok anla işte.
Zinnur Aldaş