Umudun tümüne çizgiyi attım
Elim kolum bağlı kaldım Erenler
Ummanı geçerken damlada battım
Yaşamın ipini saldım Erenler

Yürekten hissettim, duydum yazığı
Kardeş payı edip böldüm azığı
Yarenimden yedim bunca kazığı
Hayattan dersimi aldım Erenler

Her kimi yazdıysam en baş sıraya
Zihnindeki çıkar girdi araya
Ruhunu değişti mala paraya
Hüsranın kabına doldum Erenler

Verdiğini almaz beyinleri sert
İyi kötüyle bir ayrışmıyor mert
Yudumlar tasından kendine cömert
Ceplerde akrebi buldum Erenler

Felsefemin f si, hoşgörü idi
Heybeme yanaşan yumulup yedi
Sırtını dönünce enayi dedi
Yine de kendimi bildim Erenler

Kuşkuyla dinledim özüm övene
Merak ettim sordum bana sövene
Anladım ki ateş düşmüş güvene
Rabbi kendime yâr, kıldım Erenler

Aymaz zayi etti günü sabahı
Hırs belası sardı bütün cenahı
İşe yaramadı edebin âhı
Susuz göle maya çaldım Erenler

Hakk deyince boynum kıldan da ince
İnsanlık yücedir hiç değil bence
Ben adamım diyor lafa gelince
Sesimi kısmaktan yıldım Erenler

IŞIK dürüstüm der, köyün tevzürü
Yüzünde dururken ihanet kürü
Ona toz kondurmaz gönüllü sürü
Akıldan hafifi sildim Erenler


Azimet IŞIK 22.02.2016 KUMBABA ŞİLE


Dedim ki ey gönül boş ver aldırma,
Arın perdesini yırtıp kaldırma,
İbret al kimseyi öyle yıldırma,
Yine kendim gibi oldum erenler...sakaoğluhasankucuk


Kem bakışlar çekti özümü dara
Dilime kelepçe vurdum Erenler
Yelken açtı yaşlar yüzümde fora
Ummana doğru yol aldım Erenler...Sevim GÜLER


acıyı çekerken dilim hep sustu
yürek her yangında kendine küstü
dost dostunu hiç bilmez oldu
varıp yollara düşelim erenler...ay/su