Hüzün yüklü dalgalar yol etti sahilimi
Ne sen sor ne ben diyem, içim acıyor içim
Çatalıma değmiyor mutluluğun dilimi
Ne sen sor ne ben diyem, içim acıyor içim

Ömrün bakiyesinde zaman akıp giderken
Anı bayram eyledim bir yaren buldum derken
Şimdi o uzaklarda gününü gün ederken
Ne sen sor ne ben diyem, içim acıyor içim

Ağır aksak gidişi farz edince dengeli
Duyguya çevrim dışı, nete koydu engeli
Söküp atmak mümkün mü, yürekteki çengeli
Ne sen sor ne ben diyem, içim acıyor içim

Yedi sütuna manşet bu bahtımın kazası
Nefesi hep ensemde soluklanmaz ezası
Çekilene şahittir cismimin her azası
Ne sen sor ne ben diyem, içim acıyor içim

Yanı başımda olsa çul gözümde halıdır
Kıyımda yok ise gül, nazarımda çalıdır
Taşıdığım şu beden san ki onun malıdır
Ne sen sor ne ben diyem, içim acıyor içim

Huzura yolculukta gemiyi yakmış gibi
İpin ucunu salmış yaşamdan bıkmış gibi
Dünyanın tüm derdini, yıllarca çekmiş gibi
Ne sen sor ne ben diyem, içim acıyor içim

IŞIK tende dolanır ayrılığın hançeri
Beklemenin sancısı reva görmez geçeri
Verdiği tahribatın, bulunmazken ölçeri
Ne sen sor ne ben diyem, içim acıyor içim

Azimet IŞIK 27.02.2016 KUMBABA ŞİLE İSTANBUL

Ayrılık acısını kader reva görünce,
Hangi yürek dayanır, öze hasret örünce?
Dilerim kavuşulur, dert biter bir an önce,
Ne sen sor ne ben diyem, içim yanıyor içim...sakaoğluhasankucuk