Oturmuş bir masaya
Elimde kalemim adını karalıyorum
Dalgaların kıyı ile şevişmesi
Köpükler altında kalan çakıl taşlarının
Kayıp gitmesini izliyorum
Sesimin çıktığı kadar haykırmak istiyorum
Ama olmuyor
Martı sesleri eşliğinde bir şeyler yazıyorum
İçimde ki duygu patlamasını
Kağıtlara yazmaya çalışıyorum
Üzülmeyi,yalnızlığı sevince öğrendim
Neydi mutluluk
Ufacık bir şeylere sevinmek miydi
Veya açıp kollarını
Sevdaya doğasıya sarılmak mıydı
Hayat bir oyun değilmi
Bazı şeyleri kaybettiğimiz de yanmıyormuyuz
Acımıyor mu içimiz
Şimdi gözlerimi kapatsam
Çocuk olabilirmiyim,hayat beni sobeler mi
Gözlerim nemlendi bak yine
Eğlenmek sevip sevilmek istiyorum
Olmuyor olmuyor işte
Yıllar neler almış götürmüş bizden
Aklım hala o gençlik aşkımda
Gözlerimi kapattım,andım o yılları
Tarifsiz di neşe,mutluluk,anı
Şimdi uzansam tutabilirmiyim bir parçasını
Şimdi ne zevki kaldı ne sefası
Sadece ağaran saçlar kaldı
Dün gibi aklımda unutmadım hiç
Bir nisan yağmurunda
İkimizde şemşiyesiz
Yağmurun her damlasını tadıyorduk
Mutluyduk
Sırılsıklam olduğumuz an
Gözlerimiz göz göze geldiği an
Benim içimde
Sırılsıklam bir aşk başlamıştı
O gözlerinde ki parıltı
Yağmur taneleri kadar güzeldi
Şimdi o yıllar flim şeridi bu gözler de
Sırlarımı paylaşabileceğim
Derdimi anlatacağım kimse yok etrafımda
Kalbimi heyecanlandıracak
Hayat akışımı değiştirecek
Umuduma umut katacak
Yüreğimi ısıtacak bir güneş lazım
Bir dost bir arkadaş gibi
Segi kavramını iyi bilen
Tüm olumsuzluklara rağmen arkanda duran
Bir aşk lazım yüreğimi titretecek
Işte böyle şimdi bir masa bir ben
Ben konuşuyorum o dinliyor
Y.szgn