Dönüp gelesin diye her şeyi bırakmıştım
Tövbe bile etmiştim… Gene de içiyorum
Maziye sünger çekip resimleri yakmıştım
Artık geride kalan ‘’Dün’’e de içiyorum

Boğazlarım kurudu ondan çıkmıyor sesim
Yalnız, ruhsuz bir beden bir de kuru nefesim
Gönlüm idamlık mahkûm ben de çelik kafesim
Bunlar kaderim diye ona da içiyorum

Bitmeyen gecelerin bitmeyen hülyaların
Bir tek kölesi benim o esrik duyguların
Sadece bekliyorum neler gösterir yarın!
Ey vefasız yâr diye sana da içiyorum

İşte mazide kalan bana bir tek hediye
Bu nasıl sevgi bilmem sevmişim ölesiye
Belki teselli bulur belki avunur diye
Düğünde içiyorum kına da içiyorum

Toplanırlar başıma bana derler ki unut
İçimi kavururken ya bir keman ya bir ut
Her gece böyle biter: bu son kadeh son umut
Sana da içiyorum bana da içiyorum