nasıl tanıyacağım seni
hangi soğuk bankta oturuyorsun
kaçıncı hücrenin karanlığına saklıyorsun
hüzne boğan acını
...

bir sokak lambası tarif et
bir kaldırım taşı
bir ip ucu ver hak aşkına
kudretim desen çürük meyvalar küfünde
haddimi aştıkça aczimin duvarları yükseliyor
öyle ki hedef şaşmaz bir beddua hissediyorum
bensiz nefes alama deyişini
bu bile kör umudu körüklüyor kahretsin
mutlu oluşu buna bağlıyse derin masumiyetinin
bırak gelsin...
ben yalan dünya sanki
sen ebedi ahretsin
son sana
yol sana
sürgün sana
ihanet edişim hüsnü zannın küfründe
buğuluyor o çok sevdiğin kara gözlerim bak
boğuluyor senli kokum
ve korkum bir fırıncı küreğinde
tomurcuğa dahi ulaşamazken
kum yutmuş bir can meleği düşün ki alevler yüreğinde
helak vaktimde
evet
tam da helak vaktimde
sırrımın yetimleşmiş ellerinden tutup
kemikleşen hatıralardan
taşlaşan duygulardan
başkalaşan nazarlardan
yeri dahi kaybolmuş mezarlardan
imkansızlığa bağlanmış bir hayal-i kuvvet ki
aşk diyorlar
hepsi şöyle dursun da

bilmiyorum inan
seni yeniden nasıl yaratacağım...

can-i