16
Yorum
29
Beğeni
0,0
Puan
914
Okunma

sular akıyordu, biz akıyorduk
kirlenmek, durulmak ta o günlerden
gönülden gönüle fay kuruyorduk
yıkılmak yapılmak huyumuz oldu
sevdaya kurulmak o devirlerden
ben güldüm gül elinde kül oldum
çok ağladım çok sarardım çok soldum
dilek tuttu ben dileğe ağ kurdum
hep göğe savruldu külüm dumanım
kuru yaprağım kaldı o zeminlerden
gövdesini yaktı gölgem gölgenin
güneşi görmedi yarsız ağyarım
suretimi biçti yazdı fermanım
padişahım oldu zanlı sevdamın
sultanı olamadım buyruğu mattı
geçti gitti arkasına bakmadan
ahirine evveline yanmadan
durgun sular gibi bendin yıkmadan
kâh ağaca dal oldu, kâh dalda ağ
takıldı kurtçuğum dalında kaldı
kelebek olmaya adadı ömrü..
28. 02. 2016 / Nazik Gülünay