1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
494
Okunma
Işıkların karşısında dahi,
Gölgesiz,
Karanlık,
Yıllardır dinlediğimiz;
Bir hayat şarkısıysa,
Daha gelmesin peşimizden,
Kulaklarımızı kesip atalım,
Kimse dinlemesin kimseyi,
Issızca,
Dolanıp dursun kafamızda,
Kendi şarkımız.
Ve yine düşüncesiz,
Yarına kalkmak için yatalım.
Günlerden Perşembe miydi?
Cuma, Cumartesi,
Şu köşede umut mu satarlar,
Bilmem!
Bilmem işte, ne kadar gerçek,
Ne kadar safsatalar,
Ertesi günler,
Ertesinde haftalar, hatalar,
Tabuta çakılı uyandı,
Başka bir diyarda,
Yarına kalkmak için yatanlar.
Bir sonraki ay,
Bir ertesi daha,
Ardında getirdiği bir sürü yıl,
Toprağa kök salmış,
Rüzgârı da kader bilmiş,
Kendini de ot sanıp;
Yarınlara salınan insan:
Artık usan,
Artık yıl!
Cevap Yaz