Güneş yine kendini gösteriyor;
Bugün daha sıcak doğuyor sanki.
Renkleri daha canlı, çarpıyor gözüme
Isınıyor kalbimin, en soğuk yerleri.

Kahkahalar yükseliyor
Güllerin derildiği yerden,
Merakla çeviriyorum,
Başımı o yana
Yalnız bir menekşe,
Ağlıyor bir başına.
Kalbimin mührü, kırılıyor bir anda
Nefessiz kalıyorum
Yanına gitmek istiyorum çılgınca,
O ağladıkça…

Misk-i Amber kokusu yayılıyor
Gönül bahçemde,
Kalbimdeki karanlıklar;
Gün ışığına bırakıyor kendini
Meşk edercesine.
Yüreğim yeniden doğuyor
Fısıldıyor menekşeye:
Klişe aşkların uğultuları
Tırmalıyor kulağımı
Yeni bir aşk yarat bana
Kalbimin bilmediği
Gözümün görmediği
Hiç tanımadığım…
Menekşe dile geliyor,
Gözyaşlarını silerek:
Küçük bir çocuğun
Deniz mavisi bakan gözleriydi,
Aşka özlemim.
Asi ve saf, kirlenmemiş
Bir o kadar da tecrübesiz.
Beni büyüt kusurlarımla
Yoluna yoldaş
Sofrana arkadaş
Kalbine sırdaş olayım,
Sonsuzlukta.
Dinle bak güzel kokulum,
Ne diyor içim
Kalbimin ritmini değiştiren melodim,
Yumuşak bir dokunuştu aşk:
Haylaz pembe,
Şeker pembesiydi,
Çocukluğumdu, heveslerdi
Düşmek ve yeniden kalkıp
Acımadı ki, acımadı ki demekti
Hayata, yorgun anılara…

Sevdamız bizim evladımız olsun,
Büyütmek ikimizin kaderi olsun.

Söz verelim birbirimize,
Canımın cananı:
Yeryüzü beyaza boyandığında,
Kardeşlerimiz buz tuttuğunda,
Çiçeklerini açamadığında,
Biz açalım umutla
Tek vücutta.
En güzel yanım:
Söz veriyorum sana
Bir başına bırakmayacağım asla.
…

Kusursuz, bildim en güzel anlarımızı
Hiç bitmez sandım
Yarına kalmayan sevdamızı.
Kusursuzdu, birbirimiz için ağlayan yüreklerimiz
Seninle birlikte
Kusurlu, anılar yaratırken geçmişimize,
Sözler verildi

Unutuldu, ne çare…

Gülşah ERCİYAS