yıkıp yıkıp yeniden örüyorum surlarımı
aklımda eskilerden kalmıs
az kullanılmıs bir sevdadan kelimelerle
bundan yıllar sonra baskalarına gururla gosterebilecegim turden yara izlerim yok benim
izini tenime bırakanların defterinde
isminin üzeri cizilmişlerdenim
unutulmaya yüz tutmuş
ama unutulmamak icin yüzsüzlük yapan eski sevgili gibi
durup durup yeni sevdalarıma yalakalık yapıyorum
ucuz bir fiyaka bu
duydugum alkış seslerini hissedemiyorum artık
söyleyemedigim sözleri umursamıyor
nerde kırılan bir kız cocugu görsem
icim tuhaf olmuyor
yutkunamıyorum...

bunca zamandan sonra geri dönüşlerin
belki de kendi acımı unutmak icin
senin acılarını dinlemek isteyişlerim
sabah olur gecer, gece olur sabahı beklerim diyorsun...
sonra sabah olur ve gecer...

şair diyorlar artık bana
ben içimi kanatıp yazdıkca, adam diyorlar
yazdıgım her kelimeyi üstüne alınanlar..
yorgunum
artık üstünde durmuyorum olan bitenin
kendimi seviyorum artık
son gunlerimi kendimle gecirmek
tüm bu kargasanın icinde kafamı dinlemek..

sana hayrandım ben
yazdıgın her kelimenin kör tutsağı
boynunda zincirleriyle kürek mahkumu gibi
ben sana yazdım
baska kadınlar cok begendi
baska kadınlar cok begendi diye sana yazmaya devam ettim
senden sonra kalanları biriktirip bir resmini yaptım
resmine yazdım
bir an’dın belki hayatımda..
en buyuk yangınlarıda baslatan bir kıvılcım değilmiydi her zaman?

kelimeler...
ikimizin elindeki tek kalan ve en cok olan değil mi?
kullanmayı bilenin kapısından girebilecegi
bilmeyenin zaten işi yok bu dehlizde
hic dusundun mu bu kadar derinde
kac kişiye rastladın?

seni son gordugumde aglıyordun
o gunden beri satırlarım ıpıslak benim
ve bununla bir ilgin varmı bilmiyorum
hatta sana yuklesem bunun sorumlulugunu
ve sen bilmesen
sorun olur mu...
sonradan inkar etsem
bakışlarının buğusunda yalnızlıgım
senden sonra ne cok agladım ben
susmaya calıstıkca avazım cıktıgı kadar bagırdıgım
sesimin gömüldügü bu duvarların
benden sonra hangi sevdaya tanıklık edecegini bilmek isterdim
hangi aşkın ateşinde kurutulurdu
eski bir sevdanın ıslaklıgı..

zekanın karsısındaki eksikligimi kapatabilmek icin
hep gereginden fazla konustum
hayatımda kac kadın oldugunun ne önemi var..
harcamalarım ne kadarın üzerinde olursa ekstra bonus alabilirim
sen karsısında egildiğim tanrıçam
dizlerine kapanıp merhametler dilendigim
elini basıma ve omuzlarıma değdirmeni
ve beni kutsamanı bekliyorum...
sana yazıyorum diye bu kadar kutsal kelimelerim..
seni cıkar geriye kalan anonim olur
her şairde biraz kamu mallığı vardır değilmi?

gidersen eger
geride kalanı kullanıp atacagım odanın en soguk köşesine
beni bırakırsan eğer
üstünü sıkı sıkı kapatıp susacagım
ısırıp dudaklarımı
ne zaman kullanıp atmak istersen gönüllü olacagım
üstü kalsın...