Mavi pembe düþlerde,
Gökkuþaði gibiydi hayat.
Oysa giydirilen dünyada,
Kalýn tuðlalarla örülü duvarlar...
Çatýþma aralýksýz sürer.
Görülmez resmin öteki yüzü.
Siyah, beyaz sokaklarin rengi.
Karanlýk köþede gri bulutlar...
Kanayan yaralar açýk,
Kapanmaz , için için kanar...
Camýn buðusundan süzülen damlalar,
Yüreðimin derinliðine akar.
Koca çýnar yanlýzlýðýný yapraklarýnda yaþar.
Eðilmez gövdesiyle meydan okur topraða.
Güneþin tanrýsal ýþýðý belirir mi ? Umutla...
Yeniden bir doðuþ isteðiyle ,
Baþtan aþaði yeþermis bir yürekle,
Yaþarým suskunluðu gözlerimde...
23.01.2016
Canan Gürtunca Sanlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.