az senin griye çalan pembe hüznünden az benim mavi püsküllü, duman yeþili cüppede gizlenen hocanýn gerçek gözlerinden aldým seherdi
þaha kalkan beyaz yeleli atlarýmýzýn rüzgârý viþne kýrmýzýsýný yaladý yüzümüzün maymun iþtahlýydýk sevdada daldan dala zýplardýk masal anlattýðýmýz dünkü çocuklar romantik dedi
biraz erik çiçeðiydik bahçelerde bize küçük gelirdi ayaklarýmýz kanat sanýrdýk kollarýmýzý yüksek aðaçlarýn üstünde gökyüzüyle oynardýk
belki deðil evet, cüce çocuklardýk yine de bilirdik elimizden geçerdi dualarýmýz çamur karýlmadan yapýlmaz heykel resmin tuvali boyayamaz kendini ve birileri oluþtururdu yedi rengi bunu bilmezdi erik çiçeðini görmeyenler türkü çaðýrmayanlar elma aðacýnýn tepesinde
çocuk týrnaklarý yoktu onlarýn görmezlerdi siyahýn arasýna gizlenen ebruli pembeyi..
15. 06. 1986 yýlýnda yazdýðým sümüklü böceðin tükürükleri ve ufak þiirimden yararlandým.. 04. 12. 2015
-Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.