toprağa yaprak gibi

topraða düþen yaprak
kuru nehirde son damla
hangi çiçek açacak
mezarýmda acaba

karýncalar türlü türlü böcekler
topraðýn derininde
çullanýp cesedime
neye dönüþtürecek bu eylemleri beni
kýþ gecelerini bacasýn da ki duman

biliyorum amma korkarým söyleyemem
belki koklamazsýnýz karanfili gülleri
sabahlarý ötüþen her yerin serçeleri
o gün hepsi suskun soluþlarýn içinde

bense bakarým öyle bana bakan gözlere
þu bana ne demiþti kim yemiþti hakkýmý
kim sevmiþti içinden denizler kadar derin
kim çaðýrmýþtý bana serçelerimi

denizler kadar mavi güller kadar kýrmýzý..

Münir Süleyman güreþen
Buca
Ýzmir
18/10/2015 pazar






Sosyal Medyada Paylaşın: