alo çilingir! yardýmýn gerek
kapýlarda kaldýðým doðru
tereddütün kýyýsý þüphesiz ki kuþkucudur
kalbim kadar temiz þiirler yazabilirdim sana
eskisi gibi saydam olmasa da
en azýndan gri satýrlarýmda kendine rastlardýn
böyle vazgeçmiþ olmasaydým erinçlerimden
bu bir misilleme deðil önce bunu anla
alo çilingir! yardýmýn gerek
kredi kartý ile açýlmýyor bu lanet
tiksinti ancak yaþayarak izah edilebilir
yüzüne bakacak yüzün kalmadýðýnda hayatýn
insan bir gecede delirebilirse þayet
kalbimiz de zift siyahýna bürünebilir elbet
bir cerrah edasýnda özenle neþterleyebilirim eðer istersem
ellerini! þimdi usulca çek üzerimden
alo çilingir! yardýmýn gerek
içerisi dýþarýdan korkutucu
karþýya geçerken ölsem ne komik olurdu
sýradan bir hayat yaþasam da
eþsiz bir ölüm hiç de fena olmaz doðrusu
allah’ým dedim bir gün oturup
ayaða kalkýp allah’ým dedim tekrar
biliyorum bu bir þeyi deðiþtirmez
ben günün belirsiz saatlerinde allah’ým derim
endiþemi nasýlsa fark eder diye umduðumdan
allah bilir çünkü nefesimde boðulduðumu
alo çilingir! yardýmýn gerek
buraya kadar her þey doðru
’ne istediðini bilmiyorsun’ derken haklýydýn
haklý olman sana ne kazandýrdý düþün bunlarý
benim bilmediklerimden bir sonuca varýlmazdý
bilirsin sarýlýnca her þey geçer
geniþ bir bahçede öðrenmiþtim sarýlmayý
ne çok þey öðrenmiþtim unuttuklarým da olmasa
alo çilingir! yardýmýn gerek
yenemiyorum bu kahrolasý korkuyu
bir þey istemiyorum devletten
memur falan da olmak istemiyorum kamuda
siyasi akýmlara ve medet umanlara onlardan, hayret!
hayret! taþ köprülere, taþ evlere
gýpta ediyorum taþlaþmamýþ organlarýma
gýpta ettikçe tdkyý bile seviyorum
önünde eðiliyorum kelimelerin, ne kadar tuhaf da olsa
alo çilingir! yardýmýn gerek
anahtarýný kaybettim hayatýn
uzaklara koþuyorsam yakýn gelecekten çok þey beklediðimden
öðle sonrasý güneþli bir bakkalýn tozlu raflarýndan
cümleler biriktiriyorsam sana saygýyý hak ediyor olmalýyým
bu benim kara mizahýmýn göstergesi
en içten dileklerimle sunuyorum sana tüm mutsuzluklarýmý
içimden bir fil bile uçmuyor, hangi fil uçmuþ ki sanki
alo çilingir! yardýmýn gerek
hava kararmak üzere
ikimizi toplasak bir anlam katmýyor felsefeye
babam bahçede salatalýk yetiþtiriyor
çok anlamlý buluyor varoluþu
oluþumu ve dönüþümü evrene
çok anlamlý bulmuyorum bense
kuþlarýn uçuþunu fark etmiyorsam
ne anlamý var þimdi kuþlarýn uçuþunun
alo çilingir! yardýmýn gerek
ocakta yemek, akvaryumda balýk, saksýda çiçek
aç þu allahýn belasý kapýyý!
çok üzgünüm bir iyileþtirebilsem ellerimi
gözlerime bakmamayý öðretebilsem
ayaklarýma gitmemeyi ve vazgeçmemeyi öyle bir anda
bir kabul ettirebilsem inancýma umudu
hala anlamlý buluyorsan saklanmayý
ayýn yirmialtýncý günlerini hatýrlamayý
ve sensiz geçen pazar kahvaltýlarýný
çarþamba günlerini, akþam üzerilerini
alo çilingir! yardýmýn gerek
maymuncuðu unutma
ben bir þey göremiyorum, duyamýyorum
bilmiyorum kendimi nerede unuttuðumu..
fulya/temmuz2015