NEDAMET

Keþke yaþanmasaydý dediðimiz
Anýlarýn yükü sýrtýmda,
Aþaðýlarýn aþaðýsýna iniyorum,
Hatta düþüyorum.
Zerre kadar bir umut kalmamýþ
Elimden tutacak.
Ben unuturum da diyorum
Ya kendim bunlarý nasýl unutacak?

Sýkýntý çöküyor
Dünyaya açýlan pencerelerime,
Soðuk soðuk terler döküyorum
Çýkýþ bulamadýðým düþünceler
Üzerine.
Susuyorum,
Suskunluk yetmiyor ama
Beni benden koparacak
Karanlýk zamana.

Karanlýktaki
Bir kara kedinin gölgesi kadar
Umutlarým.
Çýkmaz sokak her taraf
Ne yana baksam soðuk duvarlar,
Hani her þey saklý kalacaktý diyorum?
Hani saklýlar sýr olacaktý.

Daðýlmak bilmiyor sis perdesi
Bazen ne olacaksa olsun diyorum,
Aþýrý güven gibi ama
Aslýnda ne güven var
Ne karanlýk sokakta bir kara kedi.

Elbette geçer bu anlar da
Bu buhran, bu bitmek bilmeyecek nedamet.
Oturup güzel zamanlarý düþüneceðiz
Asmalarýn gölgesinde.
Rüyada üzüm yemek iyi deðil derdi annem,
Karanlýkta kayboluyor kedi
Karanlýk, yoðun bir karanlýk istiyorum
Görmemek için kendimi.

Sýfýr noktasý bu olsa gerek
Hedefsiz bir hayatýn,
Kaç zaman oldu yaþamýma dahil olalý
Bu uçurumlarýn,
Bu boþluklarýn.
Düþüyorum anne düþlerimde,
Bir de tövbelerimde eski tat yok
Çünkü biliyorum tutamayacaðým,
Çünkü biliyorum unutamayacaðým.

Karanlýk gecede bir kara kedi
Hangi arabanýn altýnda kaldý kim bilir?
Üzüm yedim asmalardan,
Sonra çardaktan düþtüm
Ve halen düþüyorum.
Terlesem de ateþim var anne
Üþüyorum.

Pencerelerim kapanýyor,
Perdeler hep aleyhime bitiyor.
Son sahnesi herhalde hayatýn,
Sýfýr noktasýnda kendi baþýna bir adam
Suçluluk diz boyu karanlýkta.
Burasý beþinci kat
Son durak diyor otobüs þoförü
Ve ben iniyorum,
Düþüyorum.


Sosyal Medyada Paylaşın: