GÖNÜL...

Yaylardan kurtulmuþ oklardan beter
Bu çýlgýn gidiþin nereye gönül
Dengeni þaþýrma dur eðlen yeter
Düþeceksin bir kör dereye gönül


Gözünü kararttýn bakmazsýn yad’a
San ki bir sen düþtün aha feryada
Bu halin belaya davettir, ya da
Döneceksin hepten zerreye gönül


Dertlere düþürdün garip baþýmý
Zehir zýkkým ettin tatlý aþýmý
Sellere döndürdün gözüm yaþýný
Muhtaç ettin olmaz çareye gönül


Yandým anlamadým, söndüðümü de
Yaðdým bilemedim, dindiðimi de
Derdinden deliye döndüðümü de
Tuz bastýn sinemde yareye gönül


Taþtan taþa çaldýn, halim kalmadý
Þerrinden derdimi soran olmadý
Verdiðim selamý alan olmadý
Bütündüm çevirdin pareye gönül


07.05.2015

Sosyal Medyada Paylaşın:

AYDINK Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GÜLMEK SANA YAKIŞIYOR.. SENİN YERİN AYRI BENDE HAK, HUKUK, ADAMLIK… SENİ SENİN GİBİLER SEVSİN YÖRÜK KIZI... ÖMÜR TÖRPÜSÜ.. BEN BİR GÜZEL SEVDİM.. KÖPEK VE İNSAN.. SENİ BEKLERKEN SEN KADERİMSİN ..