söz kýpýrtýsýz durgun bir denizce
otursun dizimizin dibinde
uslu bir çocuk gibi ayaða kalkmasýn
korkuyla mý baksýn büyüklerin gözüne
hey kendi adalarýna giremeyenler
saray aþýklarý
nerede öter borazanýnýz sizin
yabancý ayaklar çiðniyor’sa yurt topraklarýný
iþgal günlerini aratmýyorsa
dalgalanmasý yabancý bayraklarýn
topraðýna giremiyorsan
ve aðzýný açamýyorsan
otur, aðla söz
karalar baðla baþýna
söz senin lafýn yok mu caminin meyhane olmasýna
parlak fikirler ne alemde
kimin tepesine bindiriyor
kimin tepesinden düþüyor ay
kimin mahallesi baðýþlanýyor
hesap sorulacaklara
söz kim baðlýyor ayaðýný
gözlerin kör, ellerin kelepçeli
mi ki çörekleniyor topraðýna
pembe internet kafe kurucularý
öldürürken pembeyi
ölüyorsun söz
ey söz
nasýl dirileceksin
kýyametin gelmeden
gelmeden kýyametimiz
rüzgar bile dalgalandýrmayacak mý yüzünü
ne zaman açacaksýn peçeni
kýyýmýza vuracak suyun
14. /03. / 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.