Yelkenler Açtım
Büyüklerimden bilirim gidenin dönmeyeceðini
Bu yüzden dönmeni de beklemiyorum zaten
Kendimle barýþýk biriyim artýk ben. Ýnan ki
Sensizken de zamana yenik düþmeyeceðim artýk
Bazen kendimle konuþuyor, gülüyor, eðleniyorum
Bazen de yaðmurlar yaðýyor yüzüme þarýl þarýl
Yürüdüðümüz caddelerde, sokaklarda
Dinlediðimiz þarkýlarda, türkülerde
Konuþurken kurduðum cümlelerde, mimiklerimde
Her yerde seni anýmsýyor ve yaþýyorum
Þu sýralar buðulanmýþ bir cam gibiyim sanki
Kýrýlýnca keskinleþen, silinince parlayýp açýlan
Bir mum ýþýðý misali sallanýp duruyorum saða sola
Melül esen rüzgâr söndürecek diye ürperiyorum
Yeþil Ovalardaki ýrmaklar ve nehirler gibiydik
Anne sütü gibi tertemiz ve berraktýk oysa
Ben seni hep bir film artistine benzetir dururdum
Huyunla, suyunla týpa týp aynýsýn der ve gülerdim
“Hayýr Hayýr!“ sen özenle yaratýlmýþ bir kar tanesisin
Gökten aðýr aðýr yaðan ve pas parlak bir kar tanesi
Masmavi ufuklara yelken açýyorum artýk
Yüreðimi hiç söylemiyorum bile, o farklý evrelerde
Ben denize açýldýkça, sen dalgalar çýkarttýn karþýma
Ellerim nasýr tutana kadar çeker dururdum kürekleri
Dalgalar savurur dururdu teknemi dört bir yana
Çaresiz, bitkin, argýn bir halde kaldým yapayalnýz
Zorlu yolculuðumuzda hüküm sürdün hep
Hükümsüz birine hükmettin, hüküm sürdürdün
Þimdi hüküm sürdüðün dostun fazlasýyla yorgun
Yüksüz, hükümsüz bir ufka yelken açýyor
Piþman deðilim yüreðine yelkenler açtýðým güne
Kulak da asmayacaðým uzaktan çalan senfonilere
Anýlarý, hatýralarý bir sonbahara armaðan ediyorum
Giderken senden son bir istekte bulunacaðým
Gözlerim þelale misali, kâðýdým þimdi sýrýlsýklam
Yalvarýrým bir nisan günü gelip de gözlerime bakma
Telif haklarýyla korunmaktadýr.
www.mehmetkandemir.net
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Kandemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.