Bir ay düþtü sulara, ardýndan birde yýldýz
Sus pus oldu ortalýk, mateme düþtü gece
Yüreðin kuytusunda, çýðlýk çýðlýða bir giz
Hüzünler dile geldi, þiirde hece hece.
Sanki tufan kopmuþtu, sular tersine aktý
Akan lavlar misali, sevda yüreði yaktý
Ay bulutun ardýndan, þöyle gizlice baktý
Yýldýz gözünü kýrptý, dedi’’ahvalin nice’’
Her insan istemez mi, sevda deminde yüzmek
Sarp yokuþu aþarak, zor bir düðümü çözmek
Keder ile huzuru, þiir eyleyip yazmak
Birde bakmýþsýn bir gün, karþýnda o bilmece.
Sevginin potasýnda, hemhal olup karýlmak
Tertemiz duygularla, bir gönüle vurulmak
Boz bulanýk akarken, huzur ile durulmak
Teslim olmak gönülden, sevgi denen o güce.
*Ahmet Moran*
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.