"Yaþlanýp öyle kol kola yürüyelim mi?
Ne güzel yaþlanýrsýn sen."
Cemal Süreya
dün gibi yanýmdasýn
ellerini saklayan suçlu çocuk gibi
sana dair unuttuðum bir çok hatýralar ve hiç unutamadýðým anlar
çay gibi demli oysa kýzarmýþ ekmek kadar sýcak
þimdi bir bulut kaçýrsa aðzýmý
sokaðýný itiraflar basacak
þimdi anlýyorum
kaçarken kalbimden ki sen oradasýn tüm ihtiþamýnla
avucunda maðrur bir kralýn asasý
yaðmur gibiydin hep - ha yaðdý ha yaðacak-
bende botlarým su alýr telaþý
ardýmýzda kiralýk korkular
bir silahþör gökyüzünde patlatýr gibi sessizliði
ölürdük merasimsiz çiçeksiz
-endiþelerimize-
fotoðraflar yalancýdýr çünkü silemezler eksilenleri
þarkýlar göçebe kuþlardýr -bir aþktan diðerine- uçan
deniz mavi bir manzaradýr masadaki mumlar gibi
tutuþmuþ örtülere
devrilmiþ tabaklara
yakýlmýþ resimlere
ve kaybolan kuþlara and olsun ki bir tek benim bu aþkýn delili
yýllar öncesi gibi saçlarýmdasýn
bir hindiba gibi uçuþ uçuþ bahar taþýmaktasýn
-yorgun dizlerinle-
þimdi gitmek
ölmek þimdi delilik
kimbilir Lucien kim bilebilir ki
-belki de yaþlandýkça anlaya-biliyoruz birbirimizi-
soulmate