DOSTUM
Ýnsanlar neden böyle dostum.
Zalimler neden var.
Mazlumlar neden hep eziliyor.
Mütevazi insanlar neden hep aþaðýlanýyor.
Saygý sevgi kavramlarý neden yok oluyor.
Ýnsanlar neden böyle dostum.
Zulmeden neden hep kazanýyor.
Söylesene dostum, masumlar neden hep kaybediyor.
Hani yalancýnýn mumu yatsýya kadar yanardý.
Bu mumlar neden hala sönmedi dostum.
Hani bu sýrlar aramýzda kalacaktý.
Sýrlar neden meydanlarda dostum.
Hani biz kardeþtik,aramýzdan su sýzmazdý.
Aramýzda girenlerin haddi hesabý yok be dostum.
Hani dostluklar hep baki kalýrdý.
Hani muhabbetler masada kalýrdý.
Hani bizim sözümüz senettide,
Çoðunun senedi söz etmezdi dostum.
Hani...hani öyleydi dostum.
Ýnsanlar neden böyle dostum.
Söyle be...söylesene dostum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.