Aþk çiçeðim kurudu hazanda dallar gibi Can evim susuz kalmýþ,virane çöller gibi, Öyle huzursuzum ki,kaybolmuþ yollar gibi, Sana emanet edip aþkýmý,gidiyorum.
Hele tarih görmemiþ böyle bir ihaneti, Bitmiþ daha kalbimin tabý,gücü,kuvveti, Yýðdý omuzlarýma tale bunca möhneti, Sana emanet edip aþkýmý,gidiyorum.
Ben sana rast geleli gözlerim aðlar kaldý, Yüreðim hep intizar,sinemde daðlar kaldý, Aþkýn tüm vücudumu derde,belaya saldý, Sana emanet edip aþkýmý,gidiyorum.
Bu ne zülüm,ne sitem,dayanýrmý ki yürek, Ben hiç anlamýyorum,aþk ta olurmu kelek, Oysa ben sanmýþ idim seni ter-temiz melek, Sana emanet edip aþkýmý,gidiyorum.
Ýhanetin karasý çýkacaktýr yüzüne, Hiç inanmamalýydým o sahtekar sözüne, Bir daha görünmem ben senin nankör gözüne, Sana emanet edip aþkýmý,gidiyorum. Sema Daðlý. Sosyal Medyada Paylaşın:
SEMA DAAĞLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.