GÜNBEGÜN

Yoðrulmuþ mayasý bir kez bitimsizmiþçesine
Yoðurdu çalmýþ kimi göle
Kimi sýðdýramamýþ ömür dediðini yere göðe.
Adýný koymuþlar ilk çýðlýðýnda
Bütünlenmiþ ruhun yaþadýðýn her acýda
Sayýsýz adým adýmladýðýn yol almak adýna.

Aldatýlar ne ilk ne son
Ölüsü yok artýk uçuk hayallerin
Ötesi yok ölümden baþka
Yeter ki kolla kendini býrakýp ellerini avuçlarýma.

Yengisi ya da hüznü
Aþký, kasveti yeri geldi mi hicap ettiðin
Raðbet etmesen de o kývrak ritmi ile döngünün.

Her an ölecekmiþçesine
Gidip de dönmeyecekmiþçesine
Ne vefasýzlýðý sevgilinin
Ne de izdüþümü binlerce yerginin.

Günbegün görmüþsen ayný düþü
Bir kez düþmüþsen çarkýna o bitimsiz rehavetin
Aslý astarý olmayan elde kalan
Hoyrat ve çetrefilli nice ikilem
Yüreði daðlayan.

Ýlk yarýsý çocukluðun
Belki de son çeyreði yaþadýðýn ömrün
Kanýksamadan ölümü
Kabul et ya da etme yok saymak mümkün mü
Ne külfeti ne tadý damakta kalan
Her dem mýrýldandýðýn nakaratý o ahenkli güftenin.
Bitap düþmek kadar mecbur kýlýnan
Ne ilk ne de son olacak bil ki senden arda kalan.

Sosyal Medyada Paylaşın: